توسعه روابط تجاری ایران و روسیه چه پیشنیازهایی دارد؟
تاریخ انتشار: ۵ دی ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۷۰۱۵۵۲
با وجود عضویت ایران در اتحادیه اوراسیا و افزایش تجارت مشترک با روسیه و دیگر اعضای این اتحادیه، فعالان اقتصادی معتقدند که برای افزایش جدی این آمار، باید برخی زیرساختهای مهم فراهم شوند.
به گزارش ایران اکونومیست، عضو هیاترئیسه اتاق تهران با بیان اینکه مسیر حملونقل با روسیه با دو شکاف بزرگ مواجه است، به الزامات تقویت مراودات تجاری از منظر حملونقل اشاره کرد و گفت: یکی از این شکافها در بخش اتصال انزلی و آستاراست که فعالان اقتصادی مدتهاست در انتظار اتصال این 30 کیلومتر هستند و در صورت اتصال این نقطه، خط ریلی ایران میتواند یک ناوگان بسیار قوی را برای ارتباط با روسیه فراهم کند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
سیده فاطمه مقیمی افزود: مساله دیگر در اولویت قرار گرفتن کشتیهای روس در بنادر این کشور است. یعنی کشتیهای ایرانی علاوه بر فرسودگی با مساله انتظار طولانیمدت نیز مواجهند. بنابراین، در تفاهمنامههای مربوط به بخش حملونقل میان دو کشور این مساله باید مورد رسیدگی قرار گیرد.
او ادامه داد: در بخش حملونقل جادهای نیز بحث مربوط به ویزای رانندگان مطرح است؛ به ترتیبی که روادید رانندگان باید برای دورهای درازمدت صادر شود که برای هر بار ارسال محموله نیاز به اخذ مجدد ویزا نباشد. به طور کلی اگر هدف مقامات رسمی دو کشور، توسعه مراودات اقتصادی است، لغو روادید میتواند به عنوان یک راهکار کاربردی مورد توجه قرار گیرد.
مقیمی در ادامه با اشاره به ضرورت برقراری پرواز مستقیم و منظم در مسیرهای تهران–آستاراخان یا رشت–آستاراخان، نیاز دیگر فعالان اقتصادی برای افزایش داد و ستدها را تامین ناوگان یخچالدار عنوان کرد و گفت: کامیون یخچالدار به میزان کافی برای حرکت در مسیرهای مختلف وجود ندارد و در عین حال، امکان ورود این کامیونها نیز از سوی دولت فراهم نشده است؛ اگر چه، برخی از شرکتها با بهکارگیری ترموکینگ، کامیونها را یخچالدار میکنند اما حتی این کامیونها نیز تکافوی نیاز کشور را نمیدهد. نکته دیگر اینکه کامیونهای یخچالی در ایران عمدتاً برای عملیات فریزینگ کاربرد دارند و منجر به یخ زدن محموله میشوند. در حالی که نیاز عمده صادرکنندگان، کامیونهایی با سیستم برودتی است که میوه، ترهبار، صیفیجات و گل را حمل کند.
بر اساس گزارش سایت اتاق تهران، رئیس اتاق مشترک ایران و روسیه نیز با اشاره به شروع درگیریهای فدراسیون روسیه و اوکراین و تحولات منطقهای ناشی از آن، گفت: شرایط به گونهای پیش رفت که کشور روسیه به مسیر ایران برای ترانزیت کالاهای خود توجه جدیتری نشان داد و در حال حاضر بسیاری از کالاهای روسیه از این مسیر به بازارهای هدف ارسال میشود. بنابراین میزان کالای حمل شده در دریای کاسپین و به دنبال آن، تقاضای کشتی برای حمل این کالاها، افزایش چشمگیری یافت. این موضوع باعث شد که هزینه حمل کشتیها در بازه زمانی کوتاهی به شدت افزایش یابد و در عینحال، فعالان تجاری برای حمل کالاهای خود با بحران تامین کشتی مواجه شوند.
هادی تیزهوش تابان بیان اینکه بخشی از این افزایش قیمتها ناشی از تورم حاکم بر کشور بوده و بخش دیگری از آن به دلیل افزایش تقاضا رخ داد، افزود: به دلیل افزایش قیمتها، کشتیها دیگر تمایلی به حمل کالاهای صادراتی از مبدا ایران به مقصد روسیه ندارند زیرا در صورتی که کالاهایشان را در بنادر ایران تخلیه کنند و پس از آن بدون بارگیری به بنادر مبدا بازگردند، در مقایسه با حالتی که پس از تخلیه بار، کالای صادراتی ایران را بارگیری کنند، درآمد و سود بیشتری را کسب میکنند.
رئیس اتاق ایران و روسیه در ادامه گفت: این در شرایطی است که تا پیش از این، ناوگان حمل فعال در دریای سیاه در زمان پیک تقاضا به دریای کاسپین منتقل میشد؛ ولی با توجه به افزایش قیمتها در دریای سیاه، دیگر این رغبت در ناوگانهای حمل مذکور برای حضور در دریای کاسپین وجود ندارد. از سوی دیگر ناوگان حمل ایرانی در دریای کاسپین، محدود و عموما فرسوده است و پاسخگوی تقاضای ایجاد شده نیست. بنابراین به شدت نیاز به توسعه و نوسازی این ناوگان احساس میشود.
او با اشاره به مجموعه مشکلات حملونقل زمینی در شهرستان مرزی آستارا و تکمیل نبودن محوطه گمرک آستارا و همچنین تجهیزات و زیرساختهای مرتبط آن، گفت: برای توسعه همکاریهای اقتصادی و تجاری میان ایران و روسیه، ضرورت دارد سیاستگذاران، نگاه ویژهای به زیرساختهای حملونقلی دو کشور در حوزههای زمینی، ریلی و دریایی داشته باشند. یکی از مواردی که بسیار دارای اولویت است و میتواند کمک بسزایی به ارتقا سطح مناسبات کند، اتصال راهآهن رشت به آستارا است که از اهمیت ملی و منطقهای بالایی برخوردار است.
هادی تیزهوش تابان افزود: ناوگان حمل ایران در دریای کاسپین نیز باید در گام اول نوسازی شود و در گام بعدی به لحاظ تعداد ناوگان افزایش یابد تا در کنار مسیرهای زمینی و ریلی، فعالیتهای تجاری منطقه را توسعه و متعادل کند. همچنین رانندگان ایرانی به هنگام حضور در کشورهای منطقه، با مشکلاتی مواجه میشوند که ضرورت دارد در این باره با کشورهای منطقه مذاکراتی صورت گیرد تا تردد آنان با سهولت بیشتری انجام پذیرد.
منبع: خبرگزاری ایسنا برچسب ها: ایران و روسیه ، اتاق بازرگانی
منبع: ایران اکونومیست
کلیدواژه: ایران و روسیه اتاق بازرگانی دریای کاسپین ایران و روسیه کامیون ها حمل ونقل کشتی ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت iraneconomist.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران اکونومیست» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۷۰۱۵۵۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
پشت پرده فعالشدن دیپلماسی آفریقاییِ ایران چیست؟
فرارو- جمعه گذشته تهران میزبان دومین "اجلاس بین المللی ایران و آفریقا" بود. نشستی که با حضور مقامهای ارشد بیش از ۳۰ کشور آفریقایی به ویژه وزرای اقتصاد برگزار شد. بسیاری از تحلیلگران معتقدند که این قبیل نشستها میتوانند مقدمهای برای وقوع تغییرات مثبت در روابط خارجی و به طور خاص دیپلماسی اقتصادی باشند.
به گزارش فرارو؛ در این راستا، یکی از نکاتی که چندین سال است از سوی کارشناسان مسائل راهبردی و تحلیلگران به عنوان نقدی به سیاست خارجی ایران مطرح شده، غافل شدن از برخی حوزههای جغرافیایی در عرصه سیاست خارجی و صرفا تمرکز بر برخی مناطق و کشورهای خاص است. موضوعی که در برخی موارد در بزنگاههای تاریخی موجب وارد آمدن آسیبها و خساراتی شده است.
با این همه، دولت سیزهم از زمان آغاز به کار خود در سال ۱۴۰۰، تمرکز ویژهای بر توسعه روابط با مناطق مغفول در حوزه سیاست خارجی ایران معطوف کرده است. ابراهیم رئیسی در دو نوبت در قالب تورهایی به کشورهای آفریقایی سفر انجام داده و توسعه روابط با آفریقاییها را یکی از محورهای اصلی سیاست خارجی دولت سیزدهم توصیف کرده است.
معادلهای که در قالب نشست بین المللی اخیر ایران و آفریقا نیز نمودهای عینیتری گرفته است. با این همه، واقعیت این است که اقبال به توسعه روابط با کشورهای آفریقایی در شرایط حاضر، به طور خاص تحت تاثیر ۳ مولفه مهم و محوری است.
۱. بازارِ رو به رشد کشورهای آفریقاییقاره آفریقا جمعیتی بیش از یک میلیارد نفر را در خود جای داده و بسیاری از تحلیلگران اقتصادی بر این باورند که شاخصهای اقتصادی در شمار قابل ملاحظهای از کشورهای افریقایی رو به رشد بوده و پالس هاس مثبتی را در مورد آینده این دسته از کشورها به ویژه در حوزه اقتصادی مخابره میکنند.
در حقیقت، هم جمعیت این قاره چشمگیر است و هم درآمد خانوارها در آن رو به بهبود است. این دو مولفه در نوع خود کشورهای آفریقایی را به یک بازارِ هدف بسیار مناسب برای بسیاری از کشورهای جهان تبدیل میکنند. ایران نیز با توجه به ظرفیتهای صنعتی و تولیدی خود از این قاعده مستثنی نیست. میتواند کالاهای ساخت خود را که از کیفیت بین المللی برخوردارند و البته کشورهای آفریقایی میتوانند آنها را در مقایسه با نمونهای مشابه خارجی، با قیمت کمتری تهیه کنند، به آفریقا صادر کند.
موضوعی که هم برای ایران و هم ملل آفریقایی حامل نفع و سود است.
۲. کسب حمایت موثر سیاسی در عرصه بین المللیبلوک کشورهای آفریقایی از وزن قابل توجهی در نهادها و سازمانهای بین المللی برخوردارند. آفریقا چیزی در حدود ۵۴ کشور را در خود جای داده که آنها در جنبش عدم تعهد، گروه ۷۷، مجمع عمومی سازمان ملل متحد، و دیگر نهادهای بین المللی، بازیگران مهم و تاثیرگذاری هستند.
در این چهارچوب، ایران به واسطه توسعه پیوندهای سیاسی و اقتصادی خود با بلوک کشورهای آفریقایی میتواند روی کارتِ رایدهی آنها در نهادهای بین المللی حساب ویژهای باز کند. موضوعی که یک برگ برنده موثر به حساب میآید. این مساله به ویژه در بحبوحه تشدید تنشها و رقابتهای ژئوپلیتیک و ایدئولوژیک بین المللی، از ابعاد جدی تری نیز برخوردار میشود.
۳. توسعه نفوذ بینالمللی ایران در قالب یک قدرت منطقهایدر نهایت باید به این مساله نیز اشاره کرد که ایران در منطقه غرب آسیا یک قدرت قابل توجهِ منطقهای است. این کشور به عنوان یک قدرت منطقهای، طرح و برنامههایی برای توسعه نفوذ خود دارد. مسالهای که در عرصه روابط بین الملل برای هر بازیگر دیگری غیر از ایران نیز امری طبیعی محسوب میشود.
حال در این میان، اشتراکات تاریخی و فرهنگی ایران و برخی ملل آفریقایی و در عین حال وجود ظرفیتهای نرم فرهنگی نظیر حضور شیعیان در برخی کشورهای آفریقایی و یا مهاجرت تاریخی برخی اقوام ایرانی به کشورهای آفریقایی، بسترهای مناسبی را نیز برای توسعه نفوذ ایران در میان کشورهای آفریقایی ایجاد کرده اند.
بسترها و ظرفیتهایی که تاکنون مورد بی توجهی بوده اند و حال توجه به آن ها، یکی از الزاماتی است که با توجه به افزایش وزن و قدرت منطقهای و بین المللی ایران، از اهمیت بسیار زیادی برخودار میشوند. معادلهای که موجب شده تا بار دیگر قاره آفریقا مورد توجه تصمیم سازان حوزه سیاست خارجی ایران قرار گیرد.